Lietuvos mokslų akademijos Leidybos skyrius
    Tel. +370 5 2626851, +370 5 2613620 El. paštas leidyba@lma.lt
Menotyra / Studies in Art

ISSN 1392-1002
ISSN 2424-4708 (online)

2014 m. Nr. 4

Fundacje zakonne Kazimierza Leona Sapiehy | Casimir Leo Sapieha’s foundations for religious orders
Dorota PIRAMIDOWICZ

Prezentowany tekst podsumowuje działalność podkanclerzego litewskiego Kazimierza Leona Sapiehy na polu fundacji zakonnych, które niegdyś znajdowały się w Wielkim Księstwie Litewskim i w Koronie Polskiej, a w dzisiejszych realiach leżałyby na terytorium Białorusi, Polski i Ukrainy. Sapieha, podobnie jak inni magnaci tego czasu, fundował obiekty sakralne zarówno dla zakonów, które były już zadomowione w Rzeczypospolitej Obojga Narodów – takich jak bernardyni, bernardynki, kanonicy regularni laterańscy, jezuici, kameduli czy bonifratrzy, a także introdukował na teren Wielkiego Księstwa Litewskiego Zakon Ojców Kartuzów. Podkanclerzy finansował powstawanie świątyń i ich bogate wyposażenie, zarówno zobligowany ostatnią wolą ojca czy brata, jak i z własnego zamysłu. Zadbał także o miejsce swojego pochówku; kartuzja w Berezie – pod względem kubatury i przynależnego terytorium największe w ówczesnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów zrealizowane dla potrzeb zakonu przedsięwzięcie architektoniczne – zgodnie z życzeniem fundatora miała się stać główną nekropolią jego rodu. Do swych realizacji zatrudniał rodzimych budowniczych kręgu lubelskiego, być może „odziedziczonych” po ojcu. Natomiast przy powstawaniu kartuzji w Berezie mógł brać udział włoski projektant i budowniczy, Tomaso Poncino. Atrybucję tę zdaje się potwierdzać analiza ikonografii oraz przetrwałych detali architektury z innymi zrealizowanymi przez niego budowlami. Zatrudnienie Poncina można wiązać z kontaktami podkanclerzego Sapiehy na dworze królewskim, ponadto kusząca jest hipoteza, że to właśnie on był znanym ze źródeł, enigmatycznym „Italusem przybyłym z Warszawy”, zawezwanym do budowy bereskiej kartuzji. Liczne, przedstawione w artykule fundacje Kazimierza Leona Sapiehy na rzecz zakonów doskonale odzwierciedlały ówczesne uwarunkowania artystyczne, były przejawem wielu trendów, tendencji i wpływów obecnych w architekturze XVII-wiecznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

: Kazimierz Leon Sapieha, architektura Wielkiego Księstwa Litewskiego, kartuzja w Berezie, kościół bernardynów w Drui, kościół kanoników regularnych w Słonimiu, kościół bernardynek w Grodnie, erem kamedułów na Bielanach, kościół karmelitó

Numeriai:

2016 - T.23
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2015 - T.22
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2014 - T.21
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2013 - T.20
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2012 - T.19
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2011 - T.18
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2010 - T.17
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2009 - T.16
Nr.1-2, Nr.3-4

2008 - T.15
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2007 - T.14
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2006
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2005
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2004
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2003
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2002
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4

2001
Nr.1, Nr.2, Nr.3, Nr.4